یکشنبه دوم تیر تنها روز در سال ۲۰۱۳ است که می توانیم شاهد پدیده سوپر مون یا اَبَرماه باشیم. در این زمان فاصله ماه تا زمین تنها ۳۵۶۹۹۱ کیلومتر است که نزدیک ترین میزان ممکن در این سال است. در کنار تمام حرفها و خرافات در خصوص وابستگی زلزله ها، طوفان ها و دیگر بلایای طبیعی با پدیده ابرماه، این زمان فرصت خوبی برای بیرون رفتن و تمرین عکاسی شبانه است.  در این شب ماه تقریبا ۱۳ درصد بزرگتر و ۳۰ درصد نورانی تر از دیگر اوقات دیده می شود. اگرچه برای اغلب افراد با چشم غیر مسلح این تغییر اندازه قابل تشخیص نیست، اما برای عکاسی فرصتی مغتنم و عالی محسوب می گردد.  در ادامه مطلب با مملی همراه باشید تا به معرفی برخی ترفندها برای عکاسی بهتر از مهتاب زیبای فردا بپردازیم.

حالت عکاسی خودکار را خاموش کرده و از ISO پایین استفاده کنید

 

احتمالا حالت اتوماتیک قادر نباشد نتایج دلخواه شما از عکاسی ماه را فراهم آورد. پس به جای آن به دنبال حالت عکاسی manual (دستی)‌ یا حالت تقدم شاتر و تنظیم نوردهی باشید.  حساسیت ISO دوربین را هم در کمترین میزان ممکن قرار دهید. در اغلب دوربین ها این مقدار، عدد ۱۰۰ یا ۲۰۰ است. با این کار نویز تولید شده هنگام نوردهی طولانی به حداقل می رسد. سرعت شاتر انتخابی تان هم به نور محیط و نتیجه ای بستگی دارد که می خواهید به آن دست یابید. برای مثال بسته به منطقه زمانی تان در ابتدای طلوع ماه، به دلیل نور کم خورشیدی که در محیط وجود دارد، لازم است از سرعت شاتر کوتاه تر بهره ببریم. در اینجا شاید استفاده از «قانون ۱۶ آفتابی» هم کارساز باشد: با انتخاب F/16، سرعت شاتر را باید برعکس عدد ISO انتخاب کنید. مثلا اگر ایزو ۱۰۰ باشد، سرعت شاتر باید 1/100 ثانیه یا 1/125 باشد. هنگامی که نور آفتاب در افق پنهان شد، شاید لازم باشد که زمان نوردهی را به چندین ثانیه برسانید تا نور کافی به سنسور دوربین برسد. سرعت های شاتر مختلف را امتحان کنید و نتیجه را ببینید تا به آنچه که مد نظرتان است دست یابید.  واضح ترین نتایج زمانی به دست می آیند که از تنگ ترین دهانه دیافراگم استفاده کرده و به سمت f/8 نزدیک شوید.

از فوکوس دستی بهره جویید

فوکوس خودکار و نور کم معمولا تناسخی با یکدیگر نداشته و چندان خوب با هم کنار نمی آیند. البته داستان دوربین های DSLR حرفه ای گرانقیمت و بدون آینه های با لنز قابل تعویض کمی فرق می کند! استفاده از فوکوس دستی به شما کمک می کند تا دقیقا همان وضوحی را که می خواهید، داشته باشید و دقیقا روی سوژه ای تمرکز کنید که برای عکاسی از آن رفته اید. روی بدنه دوربین یا لنزتان به دنبال دکمه حالت MF یا فوکوس دستی باشید. فعال کردن حالت  expanded focus روی نمایشگر دوربین به شما کمک می کند  تا بدون ور رفتن با نمایاب یا چشمی دوربین، به راحتی روی صفحه بزرگ نمایشگر نقطه هدف فوکوس تان را بیابید. اگر محیط چنان تاریک است که نمی توانید چیزی در نمایشگر ببینید، موقتا ISO را روی حساسیت بالا (مانند ۳۲۰۰ یا ۶۴۰۰ و بیشتر) قرار دهید تا کمی محیط را بهتر دیده و فوکوس تان را به خوبی انجام دهید. هنگامی که به فوکوس مناسب دست یافته و عکس های تست را گرفتید، آنگاه ISO را به پایین ترین حالت برگردانید. برای داشتن عکس های واضح، استفاده از تکنیک focus stacking هم می تواند کارایی بسیار خوبی داشته باشد و یک ماه کامل و واضح را به رخ بکشد.

از سنجش نور نقطه ای استفاده کنید

می خواهید عکسی از ماه داشته باشید که زمینه آسمان کاملا تیره گشته و همه ستارگان خاموش شده باشند؟ سنجش نور نقطه ای به شما در دستیابی به چنین منظره ای کمک خواهد کرد. زیرا در چنین روشی، اندازه گیری نور تنها با اتکا به قسمت اندکی از صحنه انجام می شود که معمولا در مرکز نمایاب قرار دارد. البته این مکان در دوربین های مختلف کمی متفاوت است. سنجش نور نقطه ای هنگام استفاده از لنزهای بلند بهترین نتیجه را خواهد داشت. و مدت زمان نوردهی هم تحت تاثیر دیگر نقاط قاب عکس قرار نخواهد گرفت و دیگر نورهای آسمانی اطراف ماه چندان در عکس ثبت نخواهند شد. اما اگر به دنبال یک تصویر ضدنور باشید، سنجش نور ماتریکسی و عددی بهترین نتیجه را خواهند داشت. اگر هم بخواهید که در همان عکس اول نتیجه عالی بگیرید، می توانید exposure را چند گام جابجا کنید. البته باید گفت که هیچ قانون سریع و قطعی برای میزان نوردهی و exposure هنگام عکاسی از ماه وجود ندارد. زیرا جایگاه و میزان درخشش آن به سرعت تغییر می کند. اما نکات ذکر شده می تواند شروع خوبی برای تمرین و ممارست باشند.

با لنزهای تله فوتو، نزدیک تر بروید

لنزهای تله فوتو یا زوم بلند اپتیکال روی دوربین های ببین و بگیر از ابزارهای ضروری برای نزدیک شدن به ماه هستند. البته با چنین لنزهای بلندی شما همیشه به ابزارهای لرزش گیر، همچون سه پایه نیاز خواهید داشت. بهتر است که هیچ گاه سعی نکنید که با دوربین روی دست به چنین عکاسی هایی بپردازید، زیرا لرزش و تکان های دست مشکلی جدی خواهند بود. اگر کمی اهل خرج کردن برای دوربین ببین و بگیر تان باشید، با مبدل تِلِه یا teleconverter هم می توانید به فواصل دورتری دست پیدا کنید. با مبدل تله فاصله کانونی دوربین تان به شکل موثری افزایش می یابد، اگر چه به دلیل برخی ایرادها، نتیجه نهایی چندان واضح و آن چنان دلچسب نخواهد بود. عکاسان موبایلی هم که لازم نیست به خودشان زحمت بیرون رفتن بدهند. مگر اینکه بخواهند روی ابزارهایی چون آداپتور تلسکوپ SteadyPix for iPhone سرمایه گذاری کرده و البته تلسکوپ هم داشته باشند!

جلوی تمامی لرزش ها را بگیرید

اگر چه از سه پایه برای ثابت کردن دوربین بهره می برید، اما فشردن شاتر هنگام عکاسی هم می تواند باعث مقداری لرزش در عکس های تان شود. یک ریموت کنترل شاتر گزینه ای مناسب برای عکاسی در چنین مواقعی است و دیگر لازم نیست که دکمه شاتر را به صورت فیزیکی فشار دهید.  به عنوان جایگزین، می توانید دوربین را روی سه پایه تنظیم کرده، تایمر عکاسی را فعال کنید. پس از تنظیم سرعت شاتر، فوکوس، زمان نور دهی و... دکمه شاتر را فشار دهید تا پس از رها کردن دوربین و گذشت زمان تنظیم شده که دوربین ثابت شد، عکس گرفته شود. در دوربین های SLR همان حرکت ساده آینه و بالا و پایین رفتن آن برای باز شدن مسیر نور به طرف سنسور هم می تواند تولید لرزش کرده و عکس را خراب کند. راه حل، استفاده از یک ریموت کنترل شاتر و فشردن شاتر تا نیمه، قبل از عکاسی است. این گونه آینه بالا رفته و در حالت قفل (mirror lock-up) قرار می گیرد و تا حد زیادی از حرکات آن کاسته می شود. آنگاه با فشردن کامل شاتر عکس گرفته می شود و آینه آزاد می گردد. 

ترکیب بندی های مختلف را امتحان کنید

ماه عظیم و زیبا در برابر آسمان تیره به خودی خود جذاب و عالی خواهد بود. اما شاید بخواهید ترکیب بندی های خلاقانه تری را امتحان کنید. شاید بخواهید ماه را در اوایل فاز اَبَرماه در عکس تان ثبت کنید، یا اینکه آن را با ساختمان، افراد و درختان اطراف تان در قاب تصویر ترکیب کنید. پیشنهادات شما برای عکاسی جذاب تر از ماه کامل فردا شب چیست؟

نظرات شما عزیزان: